Ντε Μορεάς, Βινίσιους

(Vinicius de Moreas, Pίο ντε Τζανέιρο 1913 – 1980). Βραζιλιάνος λογοτέχνης. Γεννήθηκε στο από εύπορη οικογένεια διανοουμένων. Διπλωμάτης στο επάγγελμα, ο Β. Ντε Μ. μπορεί να θεωρηθεί ένας από τους μεγαλύτερους σύγχρονους Bραζιλιάνους ποιητές και ο πιο γνωστός, τόσο ως συγγραφέας του δράματος Orfeu da CοnceiΪc΄o (1956), από το οποίο είναι εμπνευσμένη η ταινία του Mαρσέλ Kαμί Orfeo negro, όσο και ως κιθαρίστας, θαυμάσιος ερμηνευτής της σάμπα και της μπόσα νόβα. Ως ποιητής εμφανίστηκε το 1933 με το έργο του Bαδίζοντας προς την απόσταση (O caminho para dist΄nciα) το οποίο ακολούθησαν τα Forma e Exegese (1935), Ariana, a mulher (1936), Novos poemas (1938), Cinco elegias (1943), όπoυ ο ποιητής εκδηλώνει την αδυναμία του να βρει ηρεμία μέσα από την προσευχή. Oι συλλογές που ακολούθησαν, Poemas, sonκtos e baladas (1946), P΅tria minha (1949), Antologia poιtica (1954) είναι πολιτικού περισσότερο περιεχομένου και γραμμένα σε έμμετρο στίχο, όπως και οι συλλογές Novos poemas II (1959), Para viver un grande amor (1965) και Cordιlia e ο Peregrino (1965).